Við elskum fjöruferðir. Förum oft á ári. Dásamlegt að finna kraftinn í sjónum, hvítfissandi öldurnar, mjúkan sandinn, fagrar skeljar og heillandi kuðunga. Stelpurnar hafa sérstaklega gaman að því að skoða og leita uppi það sem hafið hefur skilað af sér. Þara, krabbaklær, skeljar og kuðunga... einstaka marflær, ígulker, pétursskip, marglittur og ekki má gleyma mannanna drasli. Það getur líka heillað. Einn latan laugardag ákváðum við að hrista aðeins upp í mannskapnum, leyfa rokinu að þeyta okkur í Akrafjöruna góðu. Við tíndum skeljar og steina sem við hreinsuðum þegar að heim kom og límdum svo á lítil box sem ég sýni ykkur í næsta bloggi. Boxin geyma svo skart heimasætanna. Að sjálfsögðu hlýjuðum við okkur, eftir fjöruferðina, í Geirabakarí, fengum okkur heitt kakó og marsipan áður en haldið var heim og leið og föndrað. En látum myndirnar tala sínu máli.
|
Hittum hesta á leið okkar |
|
Komin í Akrafjöruna |
|
Ígulker |
|
Skeljar |
|
Valý Karen með pabba sínum |
|
Akrafjara |
|
Stuðsystur |
|
Marglitta |
|
Systurnar í Akrafjöru |
|
Togað í þara |
|
Krabbakló |
|
Á heimleið |
|
Stoppað í Geirabakarí |